Masz swoją godność
w kolejce do szczęścia
przyszło ci stać
serdecznym palcem
bunt okazujesz
nic to nie daje
znowu pokazał
gdzie dróg rozstaje
wyszczerzył kły
odsłonił swoje oblicze
wskazał paluchem
gdzie twoje miejsce
mimo że łzy
i prośby do nieba
tak niewiele
przecież pragniesz
znowu wychodzisz
szukasz zrozumienia
które tam
masz nadzieję
czeka na ciebie
takie prawdziwe
nie to
co tylko z litości
nie zamierzasz
błagać o miłość
Komentarze (36)
Takie to życie na tym padole
w obecnej rzeczywistości, gdzie zamiast litości i
sprawiedliwości
pazerny diabeł gości. Pozdrawiam
bardzo dobry refleksyjny przekaz ...
pozdrawiam ;-)
Bardzo dobry refleksyjny wiersz:) Pozdrawiam
serdecznie:)
świetny, życiowy i dramatyczny przekaz:) miłego
dzionka
Miłośc to choroba nieuleczalna,wiem coś o tym...
serdeczności :)
tak mam
Nikt z nas nie pragnie żebrać o miłość chcemy jej
spontanicznie taką szaloną zwariowaną. Ten wiersz jest
piękny .
Pozdrawiam bardzo gorąco:)
Życiowo,prawdziwie, pozdrawiam:)
nie ma bez godności
prawdziwej miłości...
pozdrawiam pięknie:)
każdy ma swoja godność to nasza bezcenność -
pozdrawiam
Dziękuję
za odwiedziny
Dobranoc
Ok zmieniłam
Dobra refleksja Sabinko,
masz rację godność jest bardzo ważna.
Pozdrawiam Cię serdecznie:)
Tylko nie wiem dlaczego w tytule 3 wielkie litery. Dwa
pozostałe wyrazy nie wymagają tego i w zasadzie niczym
to nie jest uzasadnione.
Ciekawy wiersz :)