Matalowy pielgrzym

Wspomnienia zielone pagórków niebieskich,
układam w mej głowie, od deski do deski.
Muzyka w tle gładzi , zmęczonych nóg podest,
wizaże miast ze stali, w stronicach mych nowel.
Tam rondo kół pełne, po którym mych czterech,
jak dom jeden ważnych, przyjaciół czas wiezie.
Nieznane domostwa, twarze jakby nowe,
wicherek zza okien, niosący mą mowę.
Skręcam do celu, by za nowym zakrętem,
zapoznać kulturę niesioną tym pędem.
Do domu daleko, jak długa pustynia,
nowych osiedli, miast wielkich gmina.
Tym rychlej i szybko, by szkiełkiem obaczyć,
co przyniósł ten postęp, co zabrać nam raczył.
Żyj wiosno! Oświetlaj asfaltu krainy zielone,
dokąd , a dokąd? do każdej chwili
wyśnionej.

autor

kaznodziej

Napisany: 2011-03-13 Dodano: 2011-03-13 15:27:18

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie