Matka !!!
Dla Ciebie Matuniu, odpoczywaj w spokoju.
Nad życie Ją kochałem, w Jej myślach
czytałem,
ten skarb jakże jedyny, dla siebie tu
miałem.
Darowałaś nam wszystko, miłość, szczęście i
łzy,
będę nosił w swoim sercu, wspólne nasze te
dni.
Dzieliłaś naszą kromkę, jakże
sprawiedliwie,
o Bogu rozmawiałaś, rzewnie także
tkliwie.
Płakałaś i krzyczałaś, miłość też
ścieliłaś,
dziękujemy Ci za to,że tu z nami byłaś.
Choć modlę się za Ciebie i w nocy
rozmawiam,
duszę z owej synowskiej miłości okrawam.
Ty milczysz nic nie mówisz, chociaż jedno
słowo,
chcę znowu Cię usłyszeć, jak kiedyś na
nowo.
Został tylko obraz i...zegar jakże
stary,
co stanął razem z Tobą, zaciągnął
kotary.
Ta ostatnia droga i...zostały
wspomnienia,
przytulam się czasami, do Twojego cienia.
"Żadna mądrość, której możemy nauczyć się na ziemi, nie da nam tego, co słowo i spojrzenie matki" - - Wilhelm Rabe.
Komentarze (53)
Miłość dziecka do matki pięknie i wzruszająco opisana.
Brawo...
Piękny obraz ...sercem namalowany.
Pięknie, refleksyjnie, ciepło. Dobrego dnia.
Serdeczności śle:)))
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
Dzień dobry,
dziękuje za odwiedziny i komentarz.
Pełen ciepłych uczuć jest ten wiersz.
Wyczuć w nim można brak 'tak' bliskiej osoby, Jaką Ona
była.
Mówi się tak ; matka jest niezastąpiona.
Ten wiersz jest też tego dowodem.
Miłego wypoczynku.
Serdecznie pozdrawiam.
wzruszajaco, czule i cieplo...ostatnia zwrotka szkli
oczy...
pozdrawiam:)
szacunek Grzesiu pozdrawiam:)
Wiersz pisany sercem. To szczególny dzień, dostarcza
dużo wzruszeń. Serdeczności:-)