Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

matka

poprawia co chwilę biało srebrne włosy
drobna i cicha
bezbronna jak dziecko
opowiada o synu córce
gdy były małe
trzymały się jej spódnicy
wołały 'moja mama moja'

każdej niedzieli patrzy
patrzy
na okna klamkę u drzwi
owija
pasmami niedoczekania

autor

cii_sza

Dodano: 2019-06-20 18:12:01
Ten wiersz przeczytano 1350 razy
Oddanych głosów: 24
Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (29)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Dobry wiersz, niestety obawiam się, że w wielu
przypadkach prawdziwy,
puenta wyjątkowo wymowna, mocna.
Miłego wypoczynku w ten gorący czas życzę Halinko.

Ossa77 Ossa77

Takie przykre odmatczenie, czasem też
odrodzicowanie... Dajemy potomstwu skrzydła w nadziei,
że będą wracały do rodzinnych gniazd — między
oczekiwaniami a rozgraniczeniem istnieje tylko bardzo
wąskie spektrum świadomego odzwierciedlenia zmian.
Pozdrawiam serdecznie. ☀️

Wanda Kosma Wanda Kosma

W moim odbiorze wiersz sprowadza się do tytułu i
drugiej znakomitej strofy. Podziwiam oddanie takiego
dramatyzmu tak oszczędnymi słowami.

Avatar Avatar

melduje Pani mentor iż dziś
mój wiersz uległ rekonstrukcji zgodnie z sugestią.
:)))

Avatar Avatar

Dobry wieczór
mam być miły, czy szczery?
choć sam temat jęt kosmiczny w sensie nie do
ogarnięcia umysłem
tu w grę wchodzą uczucia, indywidualne
interpersonalne.
Pozdrawiam
p.s
szczeciński inkubator:0
w niedziele mam wolne a nic tam nie znalazłem
a sobotę nie dam rady:( 

andrew wrc andrew wrc

piękny, acz smutny przekaz życiowym
wierszem...niektórzy ojcowie też tak mają:) pozdrawiam
serdecznie

anna anna

smutne to czekanie na dorosłe dzieci

MariuszG MariuszG

Smutne...
Pozdrawiam

Linkatoo3 Linkatoo3

... kole ta prawda, rodzi lęk i niepewność. Każdy z
nas kiedyś się zestarzeje i oby nie musiał doświadczyć
od swoich dzieci zapomnienia. :(

jazkółka jazkółka

"owija
pasmami niedoczekania" -
wplata ciszę w samotność

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Niezwykle smutna i częsta rzeczywistość mam, które
kiedyś oddawały serce swoim dzieciom, a dziś dostają
kamienie...:(
Pozdrawiam.

niezgodna niezgodna

...życie pisze scenariusze, ono zatapia palce w nasze
codzienne mknienie...a wychowanie, hm...człowiek ma
zapisane w naturze, czy jest dobry czy zły, bo skąd w
jednym domu ksiądz i złodziej (chociaż to chyba, nie
najlepszy dziś przykład)

a i ulica swoją szkołę z mediami pospołu ludziom daje


pozdrawiam autorkę:))

Maria Polak (Maryla) Maria Polak (Maryla)

Dramatycznie zabrzmiały słowa.
To takie smutne, gdy dzieci nie pamiętają o tej, co
dała im życie i wychowała... może źle, gdy szacunku
nie nauczyła. Chociaż życie wciąż nas zaskakuje, jakby
pisało własny scenariusz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »