Matka Ziemia

Wszystkim oczarowanym poezją z otwartymi oczami na świat ...

Czyż ty świecie nie widzisz, co lud robi na obliczu twoim.
Coś krwawo spływają rzeki twoje myślą ludzką kierowane.
Wiatry powiew śmierci zapowiadają i same go niosąc nie zaprzeczysz człowieku.
Tyś zarazą jak choroba roznosząc się po globie niszczysz
Co wspaniałe zanim stworzysz swoje dzieło szkaradztwo jakieś.

Misternie pracując cud natury cały życie
Miliardy lat tworzył to piękno, które dla swej
Wygody niweczysz człowieku.
Ona przyjęła cię pod swe skrzydła za najdoskonalszy wytwór
Uważała i szanowała, wykarmiła pić dała i schronienie.
A tyś niweczysz to wszystko śmiertelniku
I tak wiesz dobrze ona przetrwa i odrodzi się
Lecz ty zginiesz marnie niszczycielu samolubny któryś
Tylko o sobie myślący zagładę na siebie sprowadzasz.

Apokalipsę sprowadzający na oblicze swoje i na własne życzenie
Marnie konasz badając szkody któreś sam wyrządził
Nie wiesz nawet i nie myślisz, że przyszłość dzieci i ludu swego zaprzepaszczasz
Marnujesz to co Bóg dla dobra twego tworzył i o czym w księdze świętej czytałeś
Zastanów się masz jeszcze czas by naprawić błędy swoje
By dać lepszą przyszłość i nie niszczyć niczego co nie zawiniło tobie
Czemu winne są istotki przyrody iż dom im odbierasz dla chęci zysku swego
W pogoni za dobrobytem swoim odbierasz życie
Pocznij baczyć na stworzenie borze gdyż ono pozostanie gdy ciebie już nie będzie

Dla tych którzy widzą co się dzieje ...

autor

sphinx

Napisany: 2005-05-03 Dodano: 2007-01-01 17:44:28

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie