Matko Matek

Pani Światła
jam niedowiarek.
Ale serca swego
chciałbym wylać czarę.

Nad dobrocią Twoją.
Taką ponad miarę.
Nie zasłużyłem,
nie chciałem
czy nie wiedziałem,
aż w końcu struchlałem.

Twe serce trzecie we wszechświecie.
Takie Wielkie i Czułe.
I dla mnie dałaś
go kawałek przecież.

Ja się dziś kłaniam
Twemu Matczynemu sercu.
I będę Je sławił
na ziemi,
i na niebieskim kobiercu.

Nie miej więc mi za złe,
ma niebieska Matulu
że czasem sprawiałem,
Ci aż tyle bólu.

autor

Mirosław Broda

Napisany: 2005-12-18 Dodano: 2005-12-19 02:17:34

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie