Matko narodu polskiego
Matka Boża Królowa Polski jest i była nią od zawsze
Znam Twoją twarz jak odbicie w lustrze Pani
z Jasnej Góry
znam na pamięć ślad ran na licu zadanych
ręką wroga
panujesz w klasztorze gdzie dostępu bronią
grube mury
co ocaliły ludność gdy kraj niszczyła
wojenna pożoga
O Czarna Madonno przed Twoim matczynym
obliczem
modlili się władcy i królowie broniący
ojczyzny i wiary
Tyś przed najazdem Szwedów chroniła
Swoją stolicę
jej mieszkańców i poniesione w obronie
klasztoru ofiary
Minęły wieki inne dzisiaj czasy lecz Ty
taka Sama
o Maryjo ukochana przez naród Matko i
Polski Królowo
piękna jak niebo, dostojna i o los swoich
dzieci zatroskana
Twej miłości do ludu nie wyrazi żadne
ludzkie słowo
To dla Ciebie maki, chabry najpiękniejsze
polskie kwiaty
zebrali na polu z troską i staraniem w
bukiet olbrzymi
one tak samo jak dawniej królowie
drogocenne szaty
ofiarowali Tobie ze szczerego serca
strudzeni pielgrzymi
Przyjmij je w darze jako dowód
wdzięczności
od ludu co przed Twym obliczem pada na
kolana
niech będą maleńką cząstką serdecznej
miłości
Boś Ty nam najdroższa i najmilsza Mateczko
kochana
Komentarze (1)
Szkoda, że często przypominamy sobie o Niej w chwilach
tylko trudnych, tragicznych...a na co dzień
zapominamy-śliczny wiersz.