W matni
Słuchaj szumu wiatru on opowie Ci szeptem wyzna Ci tajemnice wyzna Ci grzech ten
poczuj zapach wilgoci, mrok zapadł
deszcz ściga błyskawice po dachach
upadają z konarów ulewy diamentowe
krople
stoisz pod drzewem samobójcy i mokniesz
widzisz jak zakłada pętle, czujesz jak się
boi
chcesz się ruszyć… a czas w miejscu
stoi
poczuj jego ból, spójrz w psychodeliczne
oczy
przeklnij Boga i spraw by nie skoczył
zapamiętaj go… zabieram Cię w inną
czasoprzestrzeń
letni dzień, słońca blask wygrał z
deszczem
dlaczego teraz? …. jako narrator
czasem władam
spójrz…. urwiska cienka balustrada
a na niej stoi dziewczyna, widzisz ją z
lotu ptaka
stopy zsuwają się, ciało chce z niebem
bratać
spójrz w jej lazurowe oczy, nim skwar stopi
powietrze
daj jej skrzydła, by przecięła nieba
przestrzeń
zamknij oczy… zabieram Cię w moich
myśli otchłań
gdzie szaleństwu drogę wskazuje ironia
jest godzina duchów, a ja nadal piszę
maluję drzewo samobójcy, wyobraźnia tchnie
w nie życie
rysuje urwisko, by zagłuszyć nadwrażliwość
w sercu
oni musieli się zabić, ja potrzebuję tylko
wersów
poezja jest moją ucieczką, to moja pętla
moim panaceum jest trucizna w wersach
mam duszę z urojeń, abstrakcyjne pojęcie
szczęścia
chce tańczyć w deszczu, słuchać jak oddycha
wszechświat
ważę dwadzieścia jeden gram, w sercu mam
pochodnie
spalam się jak feniks i wstaje z popiołów
ponownie
Komentarze (10)
Bardzo mi się podoba Twój wiersz, ciekawa treść i
forma przekazu.
graj duszo graj swoje epitafium , myśli przefruną
szkaradnie nad urwiskiem bezradnym , niesamowity
wiersz , ale to tylko wiersz
"rysuje urwisko, by zagłuszyć nadwrażliwość w sercu
oni musieli się zabić, ja potrzebuję tylko wersów
poezja jest moją ucieczką, to moja pętla
moim panaceum jest trucizna w wersach" najpiękniejszy
moment w wierszu...
Piękny. Też poczułam takie załamanie: jakby wznoszenie
od pierwszych słów, a później powolne spadanie, ale
myślę, ze to celowy zabieg. Nietuzinkowy wiersz +
Poczułem jakbym wędrował razem z przewodnikiem,
niesamowite. Najpierw dwie krainy, gdzie opisujesz
miejsce samobójstwa, urywasz opis w najbardziej
nieoczekiwanym miejscu. A potem "wycieczka" w krainę w
swojej świadomości, bardzo nowatorskie! tak jakby
czytelnik podróżował z Tobą, jakbyś go prowadziła. Ten
wiersz wbił mnie w fotel.
ładnie,ładnie ...pięknie :)
witaj, trochę mroczny ale ładny wiersz.
wart przemyślenia. pozrawiam
"mam duszę z urojeń" bardzo mrocznie, ale dobrze
napisane, czyta się z ciekaością
Bardzo, bardzo mi się spodobał ten wiersz i z
pewnością jeszcze do Ciebie zajrzę :)
ciekawy wiersz ...wędrujący ....naratot ....inny
ciekawy ...pozdrawiam ciepło