Mąż widziany oczami żony

Szybasi. poetce z bej a ten polemiczny wiersz poświęcam, jako odpowiedź na jej widzenie

Wiesz czasami mam ciebie dość,
kiedy wracasz z pracy wnerwiony,
bo tu nie jest żaden Maryjot,
Ty po prostu wracasz do żony.

Choć dzień cały sterczę przy garach
jak typowa domowa kura,
to Ty przełkniesz, bekniesz, się skrzywisz,
a ja nie wiem smakuje czy lura.

Wysprzątane w domu na cacy,
na ekranie wytarty kurz,
a Ty siedzisz, pykasz pilotem,
jak się ockniesz dobranoc już.

Gdybym była dla ciebie obca
rzekł byś czasem jakieś dwa słowa,
bo z sąsiadką często na klatce
jakoś lepiej ci idzie rozmowa.

Więc siedzimy tak obok siebie,
ja w mych myślach, Ty w swiom śnie,
w uszach ciągle słyze te słowa:
Będę z tobą na dobre i złe.

Wcześniej czasu nie było dla siebie,
dzieci do snu trzeba było tulić,
teaz gdy jest cisza i spokój
nawet nie chcesz się do mnie przytulić.

Tak w zasadzie to co ja mam począć,
smutek w sercu mam taki wielki,
dobra, dobra przecież pamiętam
przygotuję Ci na rano szelki.

autor

marquez12

Napisany: 2008-01-24 Dodano: 2008-01-27 16:09:36

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie