Mąż i żona
Historia autentyczna z pamięcią o Krystynie
Mąż i żona
Łzami spisała testament
z żalem i bólem zamknęła na amen
po ślubie sielanka się skończyła
wcześniej jakże szczęśliwa była
wnet swe oblicze pokazał pan
bowiem z uczuciem jej tylko grał
jak go pamiętam tak zawsze było
nawet sumienie go nie dręczyło
zniewolił zabrał młode jej lata
sam czuł się wolny no to se latał
kiedy już dziecko swe odchowała
jemu stanowczo dość powiedziała
on jednak nic a nic nie zmienił
jedynie żonę na inną zamienił
po latach jeszcze trzecią miał
z zachwytu jaki on „maczo” piał
nadal kochała myślała wciąż
bo to był pierwszy jedyny mąż
tych przeżyć serce nie wytrzymało
zbyt wcześnie z żalu jej pękało
lecz zanim pękło już tak na dobre
rzekła i tak będziemy razem w grobie
„nomen omen” słowa na wiatr nie rzucała
w niedługim czasie śmierć go zabrała
choć ta historia nie jest zbyt piękna
tak zakończyła się jej udręka
Emilia Konicer
Komentarze (25)
Smutna historia,
Pozdrawiam :)
Dobry przekaz. Czasami trzeba czekać śmierci, żeby
wyzwolić się z udręki. Pozdrawiam i dziękuję za
wizytę.
Niestety tak była w życiu. Pozdrawiam serdecznie :)
Ach, ci mężczyźni... Różni są, niektórzy niewierni.
Niektórzy szukają żony tylko do kuchni, deski do
prasowania i do łóżka. A egoizm osoby, którą się kocha
boli i może doprowadzić do choroby.
Z dużym zainteresowaniem przeczytałem Emilio.
Miłego wieczoru.
Smutna historia.
Poruszająca historia.
pozdrawiam.
Marek
anula czasem rymy częstochowskie same się pchają na
tekst obiecuje że sie poprawie w myśleniu pozdrawiam
Dla niektórych życie to pasmo udręk, dla innych zabawa
(innymi...). Smutna historia, znam podobną... Z
podobaniem. Pozdrawiam :-)
Emilko piękną historię nam opowiedziałaś,
tylko dlaczego przez "Częstochowę" jechałaś?
Pozdrawiam, błagam nie gniewaj się na mnie, ale ja na
tą przypadłość też kiedyś chorowałem, zapewniam
uleczalna choroba.
ona brała miłość na serio, on się bawił kobietami.