Me marzenie
Nie znam Twego imienia
Twej twarzy, Twego serca
Mimo to wciąż się nie zmienia
Ten mój wewnętrzny oszczerca
To on mnie okłamuje
Twierdząc że Cie wyśniłem
Cały czas próbuje
Wmówić mi że zdradziłem
Wszystko to co nazywa rzeczywistością
Że żyje tylko tym marzeniem
Napawa mnie to złością
Nie jesteś przywidzeniem!
We śnie mnie spotkałaś
Na policzku znak zostawiłaś
Złych zamiarów nie miałaś
Wiem że się mną nie bawiłaś
Jedyne co mnie zdziwiło
To płynące łzy
Obraz we mnie to pozostawiło
Jakby to były więdnące bzy
Mimo iż nadal pachnące
I pełne kolorów
To jednak już nie tak zadziwiające
Bez tych cudownych kwiatowych wzorów
…
Czemu wciąż pisze o miłości?
Czemu ona w Twym sercu nie gości?
Po co w ogóle się trudzę?
Skoro Ciebie tym tylko nudzę
Komentarze (4)
a mi się podoba cały wiersz:)
Podoba mi się pierwsza zwrotka. Reszta brzmi jakby
była pisana na siłę (bez urazy), ale pierwszą
uwielbiam.
Sliczny wiersz i osobliwe marzenia. Pisz o milosci
prosze robisz to tak pieknie . Pozdrawiam
Facet nawet niech zdradza. To w niej ma być
nieskazitelności baza.