mea culpa i kark
wierszę - myślą, mową, uczynkiem
powierszam - bunt, pokorę, wahania
doświadczam - pełnymi garściami
życia, a wy czerpcie puenty
pełne człowieka - ułomnego
bo nie święci brudzą kartki
zanim wnikną w czystą formę -
wolną od zachodzenia w głowę
na złamanie karku
autor
grusz-ela
Dodano: 2018-05-03 15:04:54
Ten wiersz przeczytano 1020 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Wiersz doskonale napisany, tyleż w nim dosłowności -
co metafory, tyleż przywiązania do poetyckiej tradycji
- co nowatorstwa. Bardzo dobre - w sam raz czytelne -
słowotwórstwo.
Wiersz przemyślany nie tylko jako utwor ( forma), ale
z mocnym przemysleniem zawartej treści, która
uwzględnia niejednoznaczność zjwisk - np.
artystycznych.
Przesylam majowe serdeczności:)
Fajniutki i pozdrawiam cieplutko:)
Dziękuję Wam za czytania i komentarze - delikatnie
zmieniłam tytuł. :)
fajne!!
Wiersz jak najczęściej.
Miłego dnia :-)
Interesująca nad codziennym życiem refleksja,
pozdrawiam :)
Elu zaskakujesz :-) bardzo mi się podoba :-)
fajna konwencja wiersza - lubię wywierszanie :)
Nie ma tu co się w piersi bić,
a tylko na bieżąco być.
ewaes, a czasem dobrze zwyczajnie stracic głowę ;)
Dzękuje Ci :)
*ty
Ela, ale tu masz głowę!! :) :) podziwiam szczerze:)
Pozdrawiam, Marku :)
Ładna refleksja skłaniająca do przemyśleń.
Pozdrawiam Elu
Marek
Arku, zajrzyj na @ - poleciała poczta kwiatowa
urodzinowa.:)))