Mechaniczne koło

Choć w tygodniu pracy wiele
Na weekendy wyjazd w knieje
Moja to recepta na spokojne życie
Miał bym tak nie robić? Chyba sobie kpicie

Zegar tyka tik tak tik tak
Wyskakuje z niego ptak
Za fasadą tarczy jego
Kół zębatych od groma kolego

Każde kręci się i działa
By godzina biec gdzie miała
Brak im jednak chwil zadumy
Taki los już postkomuny

Kręcą się zegarowe koła
Nikt zatrzymać ich nie zdoła
Normę każde kółko ma
Gdzież ludzka strona twa?

By kukułka czas oznajmiła
Popchnąć ją musi mechaniczna siła
Zapracować na to wszystko można także
Nie zostając kołem w kadrze

Gdy mechanizm się przegrzeje
Gdy element zestarzeje
Wymieniany jest na nowy
Na naprawę nie ma mowy

By nie popsuć się jak one
Wysiłki muszą być zelżone
Dla mnie siła tkwi w przyrodzie
Choć dla innych może być w Japońskiej pagodzie

autor

Leśny Dzaidek

Napisany: 2017-08-23 Dodano: 2017-08-23 21:49:25

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie