Mechanizm życia
Tylko tak dzień jak ten
Pokazuje mi
Że życie wielbi zagadki
Kocha się w labiryntach
W które zaułki nas wpycha
Przyjmuje dary od trosk
Aby nas nimi obdarowywać
Kradnie od Boga deszcz
By oblać nas rozpacza
Od lalek wyszczypuje sztuczność
By karmić nas nieładem
Zatrzymuje sobie słowa
Abyśmy bali się mówić
Życie wielbi swoje gierki
A my musimy grać
W życie
autor
Gabrella
Dodano: 2006-09-12 17:58:13
Ten wiersz przeczytano 368 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.