Medalion

Kręci się wisząca na Twej szyi pamiątka
Ze zdjęciem twoim - niegdyś niewiniątka
Dotykasz przetarć, zżółkłych wspomnień szukasz
Na wieczku dawną melodię wystukasz

Głuchy dźwięk odpowiada na twoje wezwanie
Jak długo jeszcze on w uszach pozostanie?
Twoja dawna tożsamość stłumiona przez lata
Wychodzi i staje naprzeciw swego kata

Unosisz topór gotowy do ciosu
Nieme wibracje niechybnego losu
Błyszczy się ostrze i łańcuszek srebrny
Jakie zakończenie ma ten czyn haniebny?

Iskry lecą , gwiazdy przed oczami
Lśni się łańcuch wieloma wspomnieniami
Broń pogruchotana nie rozerwie więzi
Tego czym byłeś a co teraz rzęzi

Ocalał medalion tak jak i to co było
Wybuch twój przetrwało i dalej będzie żyło
Istnienie wspomnień jest niezaprzeczalne
Połączenie z nimi zaś nierozerwalne

autor

Nimrodel

Napisany: 2012-02-21 Dodano: 2012-06-18 09:10:43

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie