media

pa­piero­we twarze
wzro­kiem dławią przy­jażń
niepod­ległe myśli
scho­wane
w prze­mocy
pa­piero­we głowy
jed­no mają imię
bez­myślni

idioci

mówią deszczem w głosie
jak układać myśli
prószą strach niena­wiść na zmęczo­ne skro­nie
uczu­cie im ob­ce
w pal­cach
zakręco­ne
wbi­ja nam na głowę
cier­niową

ko­ronę

i znów no­wy wys­trzał
teorii spis­ko­wej
ktoś uk­radkiem nocą zdjął zużytą maskę
fa­nabe­rie plot­ki
wal­ka o ka­pustę
fo­bia
która ciem­ność
ok­ry­je złym

blas­kiem

w imię ja­kich celów
ktoś budzi emoc­je
dob­ro­cią us­pa­ne w za­ciszu człowieka
dro­ga za­pom­nienia
ból o skra­wek
siebie
pro­si i wyt­rwa­le
od­ku­pieniem

cze­ka

autor

jarek k

Napisany: 2014-03-05 Dodano: 2014-03-09 00:47:16

Ten wiersz przeczytano 1798 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie