Mędrzec
Był prostym człowiekiem
i wierzył w proste rzeczy
Widział ją wszędzie
i tylko dla niej pragnął żyć
Wiele razy dla niej przegrał
i w skrytości tulił łzy wstydu
Pełen pokory i ciepła
w wielu oczach wyszydzony
przez wiele serc zdradzony
Tak bardzo jej ufał
i cieszył się jej obecnością
lecz dziś jego wzrok stracił ten blask
a dusza otuliła się lodem
Gdy pierwszy raz podniósł głowę
ujrzał gwiazdy samotne jak on
Zrozumiał, że miłość
może także niszczyć...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.