Melancholia

Z dnia na dzień,
gdy patrzę na twe zdjęcie,
uczucie tak gorące
staje się obojętne...

Wciąż ta sama osoba
spogląda z niego,
wiecznie uśmiechnięta
choć w koło szaroć
kolejnych dni gości...

Próbuję rozmawiać
z tobą, a może już
z samą sobą.

Nie patrz tak na mnie,
już nie tym wzrokiem,
bo to co piękne mija
bezpowrotnie...

Próbuję uciec przed
twoim spojrzeniem,
kiedyś tak cennym,
dziś bez znaczenia...

W końcu chowam to
zdjęcie do pudełka,
nie chcę go widzieć,
nie chcę czuć tego
spojrzenia, wybacz!

autor

Patrysia1517

Dodano: 2007-07-10 12:48:12

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie