MELANCHOLIA
Trudno nie ulec jej urokowi
gdy delikatnie gładzi mi włosy
a kiedy łzami rzęsy ozdobi
w duszy budzi niedosyt
tak trudno wyrwać się z ramion głębi
które zmęczeniem bezsiłą mamią
bo gdy użyje swojej potęgi
zdobywa mnie i mam ją
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2017-02-23 15:58:09
Ten wiersz przeczytano 479 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
z braku słonecznych promieni melancholia może utrudnić
rozsądne myślenie i przerodzić się w przygnębienie
ciekawy wiersz, pozdrawiam :)
ciekawy wiersz:)
Twoja melancholia ma wiele uroku, ale na wiosnę
doradzam weselsze ramiona ;)
Pozdrawiam :)
Bardzo ładnie. Czy tu chodzi tylko o melancholię?
Pozdrawiam Jolu serdecznie.
Delikatnie wpadlas w melancholii ramona :) śliczny
wiersz...
Uroczo czarujesz słowami :) Pozdrawiam.
Niedobry stan ducha, smutek przygnębienie jednak
sprawiający dziwną przyjemność, może dlatego że
każdy pragnie litości nawet nad samym sobą...
:)
Serdecznie pozdrawiam!
Ślicznie, przyciągasz uwagę.
jak zawsze urzeczona twoim pisaniem:)
Zawsze nas dopada w najmniej spodziewanym momencie.
urzekłaś mnie ... Pozdrawiam serdecznie