Melancholia
deszcz smutnym staccatem
wybija rytm w sercu
rozpryskuje
kropelki melancholii
kropelka
łza
kropelka
smutek
kropelka
zaduma
odgrodzony barierą
szklanej tafli
staram się zliczyć
spadające perły
nadaremnie ...
autor
AndreaDoria
Dodano: 2004-06-29 20:36:02
Ten wiersz przeczytano 618 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.