Melancholii kwiat
Szary papier , półpełne słowo .
Niedokończone szczęście niszczy duszę moją
.
Wybrakowana układanka ,
Części dawno brak .
Co robić mam , by był pełny , żywy świat
?
Kropla rosy ,
Oddech porannej róży .
Słodka woń melancholii ,
Słońce oczy mruży .
Niepoukładany świat .
Bez marzeń ,
Bez wad ,
Zza szerokich krat
Porządkuję wszystko .
Wróć ,
Pomóż ,
Przebacz ...
autor
94Melancholia94
Dodano: 2011-04-18 19:51:15
Ten wiersz przeczytano 706 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
ciekawe takie życie ...zza krat...trzeba je oderwać od
ściany i wyzwolić... ładny jak na pierwszy raz
...trochę czegoś tam za dużo...witaj w rodzinie beja
...pozdrawiam ciepło