Melancholijny obraz...
samotności
Spojrzała w niebo, pochmurne jak jej życie.
Zza chmury wyjrzało słońce, promienny blask
padający na twarz łagodnie głaskał
policzek.
Podniosła wieczko pozytywki, którą
kiedyś
dostała w prezencie na imieniny. Z wnętrza
wydobyły się dźwięki jej ulubionego utworu.
Westchnęła, przejęta miłym znakiem miłości
męża, który nie z własnej woli musiał z
tego
świata odejść. Przymknęła powieki; obraz
pod
nimi wprawił ją w pogodny nastrój, na usta
powrócił uśmiech. Zapomniała o jesieni;
o ptakach, wśród których trwało poruszenie
podczas prostowania skrzydeł do lotu.
Nie wzruszyła się na myśl o kolejnych
opadłych
liściach, o chłodzie zniechęcającym do
wyjścia
z domu. Bujając się w fotelu, marzyła;
o wiośnie, która zawita do jej przydomowego
ogródka, o słodkim zapachu róż
herbacianych;
pąki zebrane w bukiet na grób zaniesie.
Wiatr szumiący w liściach będzie snuć
opowieść
o lecie; o spacerach po lesie, o wybujałych
zbożach na polach i trawach nieskoszonych
na łąkach, a ona, złocistymi promieniami
słońca cieszyć się będzie.
Po smutnych dniach zimowych przyniesie
nadzieję.
Zdawało jej się, że słyszała kroki za
drzwiami;
nasłuchiwała, ale znajome odgłosy, powoli
cichły
w przeciągu wywołanym przez uchylone okno
na klatce schodowej i drzwiami wejściowymi,
które po chwili z trzaskiem się
zamknęły.
Uprzytomniła sobie, że on, już nigdy nie
wróci.
"Nigdy nie umierają Ci, którzy są kochani"
Komentarze (102)
wzruszyłam się...
pozdrawiam Weno, pieknie piszesz.
Dziękuję :))
_weno_
Piękna proza!
Wspomnienia bywają różne. Coś wnet transmigruje ku
Nas, by przypomnieć o swoim istnieniu. Miłość nosi się
w sercu, do końca życia.
Pozdrowienia ciepłe!
Gdy czuje się w sercu miłość to wtedy raźniej się żyje
:)
A tutaj się wciąż kocha, tęskni i odczuwa ogromny
brak... przytulam cieplutko.
Szalenie przygnębiający obraz po śmierci najbliższej
osoby. Trudno znaleźć nadzieję, zwłaszcza w takich
trudnych czasach jak teraz.
Ślę uśmiechy. :):)
Pozdrawiam Ciebie bardzo serdecznie weno miła ...
Smutny piękny wiersz wzruszył mnie, samotność
niejedno ma imię. mnie daje możliwość wyciszenia i
zagłębienia swoich własnych myśli. pozdrawiam
cieplutko.
Dziękuję za wgląd :)
Ciepło pozdrawiam :)
Wzruszający tekst
Pozdrawiam ciepło :)
Kolejnym czytelnikom dziękuję za przeczytanie i
komentarze.
Pozdrawiam Was serdecznie.
Prawdziwej miłości nigdy się nie zapomina, a tęsknota
zostaje na zawsze. Pozdrawiam :)
Witaj
Wzruszasz mnie swoim melancholijnym i pięknie
napisanym tekstem wiersza.
Tadeusz.
uczmy się siebie to wiele pomaga
Wszystko rozpada się w swoim czasie, ale nie prawdziwa
miłość. Jej nawet śmierć nie zdławi.
Ale nawet, gdy odchodzą najukochańsi, my musimy żyć
dalej.
Melancholia, ale jakże piękna.
Pozdrawiam serdecznie :-)