Melancholijny obraz...
samotności
Spojrzała w niebo, pochmurne jak jej życie.
Zza chmury wyjrzało słońce, promienny blask
padający na twarz łagodnie głaskał
policzek.
Podniosła wieczko pozytywki, którą
kiedyś
dostała w prezencie na imieniny. Z wnętrza
wydobyły się dźwięki jej ulubionego utworu.
Westchnęła, przejęta miłym znakiem miłości
męża, który nie z własnej woli musiał z
tego
świata odejść. Przymknęła powieki; obraz
pod
nimi wprawił ją w pogodny nastrój, na usta
powrócił uśmiech. Zapomniała o jesieni;
o ptakach, wśród których trwało poruszenie
podczas prostowania skrzydeł do lotu.
Nie wzruszyła się na myśl o kolejnych
opadłych
liściach, o chłodzie zniechęcającym do
wyjścia
z domu. Bujając się w fotelu, marzyła;
o wiośnie, która zawita do jej przydomowego
ogródka, o słodkim zapachu róż
herbacianych;
pąki zebrane w bukiet na grób zaniesie.
Wiatr szumiący w liściach będzie snuć
opowieść
o lecie; o spacerach po lesie, o wybujałych
zbożach na polach i trawach nieskoszonych
na łąkach, a ona, złocistymi promieniami
słońca cieszyć się będzie.
Po smutnych dniach zimowych przyniesie
nadzieję.
Zdawało jej się, że słyszała kroki za
drzwiami;
nasłuchiwała, ale znajome odgłosy, powoli
cichły
w przeciągu wywołanym przez uchylone okno
na klatce schodowej i drzwiami wejściowymi,
które po chwili z trzaskiem się
zamknęły.
Uprzytomniła sobie, że on, już nigdy nie
wróci.
"Nigdy nie umierają Ci, którzy są kochani"
Komentarze (102)
Mam Jej szlafrok.
Już nie pachnie, bo minął już rok.
Jest taki ciepły.
To jest piękne.
Każdy ma kogoś za kim tęskni i czeka aby zapukał do
naszych drzwi...:)pozdrawiam
Wspomnienia, to nasze doświadczenia, które nas
kształtują.
Pozdrawiam wieczornie. :)
Przykre to:(. Pozdrawiam
a najgorsze jest to, że ta tęsknota nigdy nie minie.
Pięknie wzruszająco z nutką tęsknoty :-)
pozdrawiam serdecznie Wandeczko:-)
Bardzo mnie wzruszyłaś swoją piękną melancholią Temat
mi bardzo bliski.
Trudno uwierzyć że nie powróci...
Pozdrawiam cieplutko Wandeczko.
Pięknie o tęsknocie, z jesienną melancholią w tle.
Pozdrawiam serdecznie :)
Zachwyciła i wzruszyła mnie ta piękna melancholia.
Miłego wieczoru i dobrej nocki:)
Ładnie zobrazowana tęsknota,
to prawda, że przedmioty często przywodzą na myśl
postacie naszych bliskich, których już przy nas nie
ma, często też trudno się nam przyzwyczaić do okrutnej
myśli, iż danej osoby już przy nas nie ma, niestety.
Pozdrawiam ciepło, Wando w ten chłodny październikowy
wieczór.
Tak bardzo smutno...
A z drugiej strony pięknie i obrazowo... Samo życie...
Raz jeszcze pozdrawiam serdecznie :-) Życzę dobrej,
spokojnej nocy :-)
Los potrafi zagmatwać życie w najmniej spodziewanym
momencie.
Pozdrawiam serdecznie :)