melodia pola
polna droga kręta,raz po
raz
wyżłobiona bruzdami oraczy
wydeptana stopami śpieszących
wpatrzonych w obłoki
przedwiośnie ulewne
rozmywa w błoto pierwszy zasiew
i łaskawe słońce gładzi poletka
opar mgły otula sennie
zielono modra trawa nakrywa
przed przymrozkiem stara topola
jak wierna gospodyni
z wichrem się zmaga
krzewy chylą się ku ziemi
a w chmurach świsty deszczowych
powiewów ptactwo śpi w gniazdach
a człowiek słucha melodię nieba i ziemi
na małym skrawu uprawia
swą ścieżkę życia
raz w górę raz w dół
nieraz łzami oczy przemywa
plecy ciężarem zgina
nogi brną przez kałuże
potykając się o wyboje
losy polnej drogi
łączą się z szerokim asfaltem
lecz praca i wiedza
z plonem żniw
obrodzą sytością ludzkość
Komentarze (22)
:)
Bardzo plastycznie przekazana harmonia życia z
przyrodą. Wiersz wycisza i uspokaja. Serdeczności:-)
serdecznie Wam dziękuję i miło pozdrawiam
Tak jest, trzeba oddać hołd rolnikom.
Pozdrawiam serdecznie życząc miłego dnia :)
Piękna melodia pola,podoba mi się wiersz...
Pozdrawiam niedzielnie:)
Bardzo plastyczny obraz,
aż widać tę polną drogę i topolę.
Serdeczności przesyłam.
Najobficiej rodzą pola w które wsiąka pot.
Pięknie zobrazowany wiersz
Bardzo mi się podoba namalowany słowem obraz i puenta
:)
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie piszesz! Pozdrawiam:)
Bardzo przypadł mi do gustu Twój wiersz, jakbym to
widziała) Wyobraźnię nakarmiłaś, dziękuję i pozdrawiam
NiebieskaDamo-)
Podoba sie wiersz, bardzo plstyczny w obrazy, mozna
malowac.
Uprawiamy, to nasze zycie, bywa, ze rozne zbieramy,
jego plony.
Pozdrawiam serdecznie.:)
bardzo ładny taka jest harmonia i ład na ziemi
człowiek i natura :-)
pozdrawiam
i jak się nie zadumać nad taki wierszem?
bardzo na tak
pozdrawiam :)
Bardzo dobry refleksyjny wiersz! Pozdrawiam serdecznie
bardzo WAm dziękuję..serdecznie pozdrawiam