Memento
Niedawno rozważaliśmy o śmierci
zaskoczeni reakcją ciała
na uwięzienie między sufitem a podłogą
od tego czasu otwieramy się na niepojęte
w perfekcyjnie rozrysowanym scenariuszu
naszego końca pstrykają gromnice
czasem elektryczne co i tak nie zmienia
ustalonego porządku rzeczy
autor
Julia L
Dodano: 2013-02-11 15:15:54
Ten wiersz przeczytano 1548 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
...refleksyjny...;)
Krótko,ale pięknie!
Pozdrawiam serdecznie:)
refleksyjnie. pozdrawiam.
Piękną refleksję snujesz słowami... Pozdrawiam
Światełko na odejście, mobilizuje
chyba łatwiej się schodzi
i to takie ciepło, co duszę rozgrzewa...
ciekawe czy puszcz a bez kolejki?
Pozdrawiam serdecznie
Wiersz refleksyjny i życiowy. Przed tym końcem nikt
jeszcze nie uciekł. Pozdrawiam:)