Memento w biegu
Bieg, bieg, bieg i bieg przed siebie,
w dzień, ulicami, przez miasto,
do pracy, sklepu, wciąż gdzieś, gdzieś
– już noc – już rano – już jasno.
Odhaczyć i biec, biec dalej,
jeszcze tu, jeszcze tam, prędzej,
bo czasu tyle, co wcale,
trzeba więc biec, biec, biec, biec.
Życie z uporem oracza
w obliczach skiby nam żłobi,
żeby tam cienie dróg zasiać
i zgonić nas przez te drogi.
A włosy rzedną, siwieją
i wypadają jak zęby,
dziećmi byliśmy dopiero,
potem nas porwał ten bieg i
gnamy, gonimy, gonimy
za wczoraj, teraz, za jutrem,
z przyczyną i bez przyczyny,
w pełne, w półpełne i w puste.
Aleksandryjskie panele
iluminują nam twarze,
ale tak wielu niewiele
jest w stanie prawd w nich odnaleźć.
Biegniemy, tląc się przez chwilę,
niczym popioły na wietrze,
zostanie po nas jedynie –
parę zdjęć, groby, nic więcej.
Czarek Płatak
Komentarze (29)
Super refleksja. Pozdrawiam:)
I pamięć zostanie i wiersze...
Bardzo dynamiczny wiersz i ciekawie oddany temat.
Ciągły pośpiech nas zabija.
Dobrego dnia życzę :)
Serdeczne podziękowania za czytanie, reefleksię i
slowa komentarza. Pozdrawiam
Smutna refleksja w dobrym wierszu, Czarku, dlatego w
jednym z epigramatów radzę, by obrabować te biegi z
prędkości, lecz wiem, że to wcale nie jest proste, w
obecnych czasach, pozdrawiam :)
A tu jest wprost święta puenta.
Odwieczna prawda.
Tylko dlaczego tak późno to spostrzegamy?
Dużo prawdy w refleksyjnym wierszu.
Pozdrawiam
Ta gonitwa. Czasami warto i trzeba przystopować. Ja
swoim synom to przypominam. Może to takie czasy
nastały. Serdecznie pozdrawiam.
Świetnie uchyciłeś słowem tą
życiową gonitwę. Bardzo wielu już tak wpadło w ten
pęd, że nawet, jak nie ma za czym, to i tak stale mają
napięte mięśnie, gotowi do startu, bo a nuż ...
Bardzo fajny wiersz. Pozdrawiam
Witaj.
Tak gonimy, gonimy i by się chciało przystopować, ale
czasem się nie da.
Dobry refleksyjny przekaz wiersza.
Pozdrawiam.:)
Piękna Poezja. Ja też tak biegam, na szczęście
dostałam zadyszki i mogę co nieco przemyśleć. Z
wielkim podobaniem :)
Dobra poezja z refleksją skłaniającą by zwolnić
tempa... Mnie się udało już dawno :)
Piękny wiersz, z filozoficzną głębią i wyrażoną bez
patosu pesymistyczną postawą autora. Może sadźmy
drzewa? :):)
gonimy nie wiadomo za czym,czasem warto przystopować,
życzę miłego wieczoru:)
Bardzo dobra refleksja przez tą gonitwę często
zapominamy o tym co jest naprawdę ważne dla nas:-)
pozdrawiam
Parę zdjęć, czyjeś wspomnienia... tylko lub aż... ale
biec trzeba, żeby nie zgnuśnieć siedząc.
Pozdrawiam