Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Memini tui

Znowu Cię widziałam, choć nie byłam obok.
Przechodziłeś ślepy na moje krzyki.
A może to ja byłam niema?
Wszystko działo się powoli, klatka po klatce.
A po niebie spływały meteoryty.

Nie wiem co było w mojej głowie,
Kiedy włożyłam Ci dłoń pod lewe żebro.
Wysnułam teorię, że to przez moją chorobę:
Chroniczny zanik poczucia przynależności.
Niebo płakało, a ja nie miałam chusteczki.

Zniknąłeś na długo bez serca, bez duszy.
A ja bez pamięci zgubiłam gdzieś siebie.
Nadal nie noszę ze sobą chusteczek,
Nie odzyskałam głosu, a na moją
Chorobę nie wynaleziono lekarstwa.

Dzisiaj szarość mnie przytłacza
A swoje niebo dźwigam jak Atlas.

autor

mlodsza91

Dodano: 2010-04-12 00:58:58
Ten wiersz przeczytano 634 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

Dorka Dorka

bardzo podoba mi się ten wiersz, dużo w nim uczucia.
:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »