Męska dusza

Wchodzę do mieszkań męskiej dumy dużo widzę tu pokojów.

W jednym dym i czuć alkohol,
W drugim karty idą w ruch,
Ale w trzecim pomieszczeniu widok dziwny, ale cóż…
Stąpam cicho, powolutku i przyglądam się z daleka
Jak on leje łzami smutku…
Zdjęcie jej do ust przykłada, w tle muzyka wolna cicha,
A w powietrzu jej perfumy…
I karteczka na stoliku
„w tym pokoju męskiej duszy akt rozpaczy rozgrywany. Jeśli sadzisz że mężczyzna nigdy nie jest załamany
Jesteś w błędzie i to w wielkim jedni plączą i przechodzi, drudzy widza dno butelki…
Gdy otworzysz kiedyś w sobie drzwi tej dumy urażonej to pamiętaj o tym jednym nic tak dobrze nie pomoże jak rozmowa i łzy smutku…
Potem przejdzie powolutku!

autor

monisia@

Napisany: 2006-10-28 Dodano: 2006-10-28 19:10:06

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie