O męskiej lojalności, a więc bajka

Onegdaj żył rycerz spod świętego znaku.
Wyruszał na wojnę, więc się w zbroję zakuł.
Zakuł też w pas cnoty swoją białogłowę,
by rżnąc Saracenów mieć spokojną głowę.

Kluczyk zaś od owej bezdusznej machiny oddał w ręce giermka, a to z tej przyczyny,
że ten ranion w bitwie ostawał się doma,
a wierny był giermek, choć na nogę chromał.

Rzekł do niego rycerz: ufam ja ci srodze.
Pilnuj tego klucza. Wrócę - wynagrodzę.
Upilnuję snadnie. Jedź spokojnie, panie.
Ani się obejrzysz, wykonam zadanie.

Woj rumaka dosiadł, ujechał trzy staje.
Nagle słyszy tętent, koń mu dęba staje.
Przebóg, na mój koncerz! Toż to jest mój sługa!
Cóż się wydarzyło? Chcesz-li, bym cię zrugał?

Nie moja to wina - ów się sumituje.
Ty coś pomyliłeś. Ten klucz nie pasuje.

autor

ganimedes

Dodano: 2006-10-13 08:50:20

Ten wiersz przeczytano 1022 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie