O metaforo
O przybądź metaforo do mnie
Pragnę przyjaźni twej ogromnie
Bądź przy mnie jasną gwiezdną nocą
Niech się diamenty w oczach złocą
Deszczem po dachu dzwoń szczęśliwa
Jak Szopen na pianinie grywaj
Wiatrem nieś moje myśli w dale
Ja nawet z ognia cię ocalę
Zostań atłasem mojej weny
Co zdobi wiersze w piękne treny
Otocz je szalem muślinowym
Płyńmy na falach bursztynowych
Pegaza ze mną szukaj wszędzie
On nas nad światem wznosił będzie
Niech się obudzi ma nadzieja
Że nie rozwieje mnie zawieja
Wznieśmy się razem gdzieś w lazury
By cień mój nie był szarobury
autor
julka56
Dodano: 2007-12-01 02:18:06
Ten wiersz przeczytano 1020 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
czasami myślę jaka jesteś oczytana..nie każdy tak
potrafi..władać słowem a już na pewno nie ja...lubię
ciebie..twoje wiersze czytać..
Ciekawe pomysły metafor i wykonanie dość dobre. Co
mogłoby jeszcze korzystnie wpłynąć na wizerunek
wiersza? Moim skromnym zdaniem, jeżeli już tytuł
zwraca się do metafory, to zbędne jest jej ponowne
przywoływanie po imieniu w pierwszym wersie pierwszej
zwrotki, albo pierwsza zwrotka mogłaby wystąpić w
niezmienionej formie, ale jako ostatnia. Byłoby to
myślę, niezłe podsumowanie całości. Czyli tak jak jest
w pozostałych zwrotkach, choć nie ma w nich odwołania
imiennego, to jasno wynika z tytułu, że odnoszą się do
metafory. Większość zwrotek zawiera zamknięty,
dotyczący tematu przekaz i kolejność ich wystąpienia
mogłaby być nawet zmieniona przypadkowo. Myślę, że
wiersz zyskałby na klasie, gdyby kolejność była
wynikiem prowadzonego wątku z poprzedniej zwrotki, tak
jak „zazębiają” się zwrotki „Zostań
atłasem mojej weny - Co zdobi wiersze w piękne
treny” a po niej „Otocz je szalem
muślinowym (te wiersze z poprzedniej zwrotki) - Płyńmy
na falach bursztynowych”
Pozdrawiam.
metafora stała sie atłasem twojej weny,ty zaś z tego
atłasu ciekawy wiersz skroiłaś
hm... Przybądż metaforo! i po drodze zabierz z sobą
porównania, epitety, apostrofy, anafory i kogo tam
jeszcze chcesz... ;)
Metafory są wyzwaniem dla naszego mozgu bo zmuszaja
nas do myslenia... poza tym wiersz z metaforami
bardzo zyskuje bo jest taki zagadkowy , tajemniczy ...
nie każdy jednak umie sie nimi posługiwac , dlatego
gratuluje :)
poeta żyje w świecie metafor...bo lepiej potrafimy
wyrazić to co nam w duszy gra
Bardzo romantyczne Twoje metafory.Widze,ze sa one z
Toba w przyjazni.podoba mi sie.
prześliczne metafory...wiersz lekko prowadzony, chyba
nas zwodzisz, że nie wychodzi...
Parafrazując znane powiedzenie... - wołajcie, a
przybędzie :) Czyli - chcieć to móc :) Bardzo ładny
wiersz.
W muśliny i atłasy swoją metaforę owinęła,i z Szopenem
w lazury popłynęła ,Pegaza szukac gdzieś nad
światem,by weny nigdy nie móc stracic-Julka.Swietne te
Twoje metafory+
Oda do metafory...niczym troska poety o wersy
natchnione...
Informacja nie jest jeszcze wiedzą. Wiedza nie jest
mądrością. Mądrość nie jest prawdą. Prawda nie jest
pięknem. Piękno nie jest jeszcze miłością. Miłość to
nie metafora. Metafora jest THE BEST.
Nawet ciekawy wiersz Julko...;) cały metaforycznie
skomponowany.brawo.
zawołałaś ją i przybyła - ja zawołam "o pieniądze",
ciekawe czy zadziała :) bardzo dobry wiersz ...
oj za dużo tej skromności, tak nie jeden chciałby
sypać metaforami z rękawa jak Tobie to wychodzi.))