Metamorfoza

Anioł Śmierci wita

Dzień na wskroś zepsuty , serce gromem złości pokute
usta odmawiają posłuszeństwa , czujesz jak ból cie zmienia
obrastasz czernią piór , ochlapanych krwią , brudnych
mieszasz głupotę ze złem , powstaję szyderczy śmiech ...
Pazury wyrastają , oczy przepełnione nienawiścią ,
krążenie się wzmacnia czujesz jak w twych żyłach płynie gniew
oczy jak Sahara , nie ma w nich łzy , czekają na rozkaz
gdzie spojrzą zapłonię strach, koniec z dobrocią niech mym
celem stanie się cierpienie ludzkie jego ułomy brak ,
jak mogłem wierzyć , teraz już wiem że chcę byś poczuła
obrzydliwy bezradności smak , metamorfoza skończona

poczuj ból ... poczuj nostalgię ... poczuj stratę ...

autor

Delvier

Napisany: 2006-02-19 Dodano: 2006-02-19 00:26:57

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie