metry i mile
Z cyklu "Zeszytów zapomnianych"...
Widzę już na krwistym zachodzie
Oczy Twoich zarysy radosne
Śniąc widzę usta spływające w miodzie
Wystraszony zabiłem wiosnę...
Teraz wreszcie zrozumiałem
Jak wielki był to błąd
Naprawdę bardzo wtedy kochałem
Proszę, teraz nie odchodź z tąd...
Teraz wreszcie zrozumiałem
Są siły których nie zniszczy czas
Sam tej siły nigdy nie miałem
Tylko razem ona tkwi w nas...
Jeśli czujesz do mnie tyle
Żeby obdarować me serce
Jeśli zwiodą Cię metry i mile
Moje serce bić będzie wciąż więcej...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.