mgła
Mgła - wszędzie mgła.
Wszystko mgłą spowite.
Pozorna, z wody, ale zła.
W niej wszystko ukryte.
Nie rozumiem świata tego.
Jest za mgłą.
Nie rozumiem siebie samego.
We mgle nawet me myśli się gubią.
Za mgłą uczucia.
Za mgłą przepisy.
Za mgłą życia.
Za mgłą myśli chytre jak lisy.
Świat we mgle.
Tak bliski, a nie zbadany.
W niej wierzenia me.
Tylko się nimi ozdabiamy.
Mgła człowieka.
Sam ją stworzył.
Czemu teraz ucieka?
Przecież nawet matkę otworzył.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.