Mgła
Pomyślcie czasem...
Na miasto zeszła mgła wilgotna
Wypełnia wszystko, jakże ulotna!
Domy i ludzi sobą opasła
Tarcza słoneczna w jej władzy zgasła
Ciężka kotara okryła wszystko
Na twoich rzęsach kropelki błyszczą
To niebo ziemię całunem przykryło
Swym smutkiem całą ją wypełniło
Dlaczego niebo ciężkie od smutku
Zeszło na ziemię tak po cichutku?
By ludziom dać trochę swego spokoju
Po dniu całym ciężkiego znoju
Lecz oni swymi sprawami zajęci
Nie widzą we mgle niebiańskich chęci
Bo ta oczy im zasłaniając
Daje sposobność by sercem się zająć.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.