Mgła
Bladym świtem z nad wody
powoli majestatycznie
nadciągała
w biały puszysty kokon
zielony mostek
ubrała
zwiewnie cichutko coraz dalej
płynęła
śpiące kwiaty swym delikatnym welonem
musnęła
zatrzymała się chwilę nad łąką
odfrunęła
zadziwiona jak biała dama
wśród drzew w parku
błąkała
o gałęzie swą koronkową suknię
porwała
pozbierała strzępy muślinowego
welonu
lśniące koronki sukni
zebrała
na pożegnanie musnęła dachy domów
odleciała...
tajemnica biała
autor
karmarg
Dodano: 2012-09-03 08:07:35
Ten wiersz przeczytano 4116 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
z mojego balkonu często podziwiam takie mgły malujące
o wschodzie słońca mleczne pejzarze podzamojskich łąk
podoba:)
Bardzo mi się podoba:)
Przepiękny obraz malowany przez welon mgły, uwielbiam
takie klimaty, serdecznie pozdrawiam :)
Ślicznie o mgle.
Pozdrawiam:)
Żyję u zbiegu dwóch wielkich rzek, więc mgły są mi
nieobce. Jeśli mogę coś podpowiedzieć, to ztaraj się
jak najrzadziej splatać te same części mowy rymem
dokładnym. Przez prawie cały wiersz rymujesz
czasowniki, powtórzenie musnęła -kwiaty, dachy. W
zakończeniu niechby się otarła o te dachy, byłoby
ładniej. Pozdrawiam ciepło :)
Mgła jest malownicza w poezji i na obrazach-
osobiście za nią nie przepadam, szczególnie na drodze,
ale w Twoim wierszu... Jest nawet urocza:)
Pozdrawiam:)
Witaj / pogoda zacznie nam się powoli zmieniać i
tajemnicza biała będzie w częstych odwiedzinach u nas,
jeszcze niejednokrotnie nam da się we znaki. Ale
wiersz o niej przedni, pozdrawiam
tak, mgła potrafi zainspirować do pisania... :-)
dzisiaj rano była wlas nie u mnie taka gęsta mgła
bardzo obrazowo opisujsz jej niesamowite oblicze
brawo
Piękne, plastyczne spojrzenie na mgłę. Cieplutko
pozdrawiam
Popłynęłam razem z nią, poczułam zapach kwiatów.
Szkoda koronkowej sukni i muślinowego welonu.
Cudnie karmarg, cudny opis mgły, o której rzadko
czytałam.
Na beju czytam dużo wierszy, ale przyznam,
że tak pięknego opisu mgły, nie spotkałam.
Dzięki.
Pozdrawiam z uśmiechem:) miłego dnia.
Pieknie.Mgla u Ciebie jest piekna:)Pozdrawiam.
Jakże finezyjnie widzisz mgłę w swoich wersach.Z
przyjemnością obejrzałam jej postać i weszłam w Twój
świat kreowany przez jej srebrny welon. Pozdrawiam
serdecznie.
Pięknie o mgle! Pozdrawiam!