W Mgłach Przeszłości : Powstanie
Szum fal Bałtyku wciąż przypomina,
wyrwany nam kiedyś wolności zew,
Serce bić szybciej w piersi zaczyna,
Burzy się w żyłach słowiańska krew.
Zdradzeni przez ludzi słabych i czas,
Ostatkami dumy kuliśmy swój los,
Teraz głosem bogów rozbrzmiewa las
Teraz zwycięstwo, lub tęczowy most
Wstaje słońce, śląc promienie krwiste,
Ruszają wojowie na kościoły zatrute,
Mjollrin iskry z nieba krzesze ogniste,
Hiamdlirowy róg bitewną gra nam nutę.
I pieśń zwycięstwa, hen w dal popłynie,
Wojowie głowy i broń swą w górę uniosą
Bo bliski czas, gdy krzyż przeminie,
A zdrajcy i słabi krwią swą ziemie zroszą.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.