W Mgłach Przeszłości : Requiem...

Być tam razem z nimi... swym mieczem, śmierć zadawać...

Na morskich falach pędzi niestrudzenie Njord
Od tysięcy lat uderzając w wybrzeże skaliste,
Na których niegdyś krwawy rozegrał się mord,
Teraz na skałach lśnią promienie krwiste.

Wiatr wyje tęsknie między klifami szarpanymi,
Pieśń cichą szepczą szumiące modrzewie,
O tych co świętość zasłaniali ciałami swymi,
Pamięć o nich już tylko w tym cichym śpiewie.

Dziesiątki skalnych pomników w pradawym lesie,
Co matka litościwa swym obrońcom zbudowała,
Czasem tylko mocny wiatr parę liści przyniesie.
Taka wdzięczność i pamięć po nich pozostała.

Nie przystanie już nikt przy kręgach kamiennych,
Nikt hołdu nie odda wojownikom tutaj leżącym
Tylko wiatr stary śpiewa pieśń ku czci wiernych
Tylko drzewa zasłaniają spojrzenia krzyży drwiących.

... i polec, polec w wiecznej chwale!

autor

Drzevo

Dodano: 2006-11-26 19:56:56

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie