Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Mieć radość dziecka

Jakże trudno przeprosić
i wydobyć swym głosem
słowo proste, zwyczajne zarazem.
Zadrą usta zamknięte,
jakby było przekleństwem
znów kreować radosny ciąg zdarzeń.

Upór burzą nadciąga,
wzrok się plącze po kątach,
dom upiorną wypełnia się ciszą,
myśl tuż obok przechodzi
i choć wszystkim to szkodzi
ściany tylko milczenie wciąż słyszą.

Nikt nie stara się pierwszy
mówić radosnych wierszy,
chociaż serce już krwawić zaczyna,
bo zawziętość króluje,
usta kneblem zakute,
cóż, że wszystkim doskwiera ten klimat.

Nagle synek się budzi,
ciepło biegnie do ludzi
uśmiech słońcem w rodzinie rozkwita,
małe rączki, cud głosik,
dziecię miłość roznosi,
i nareszcie radosny trwa finał.

Nikt już nie wie dlaczego,
zło go przedtem dosięgło,
niech już zmyka na strych na poddasze
obok dziecię wciąż kwili
nie marnujmy tej chwili
wszyscy biegną, w uśmiechu - przepraszam.

Swoją drogą rzec mogę
czy to w deszcz, czy w pogodę
taki maluch miłości ostoją
i niejeden dorosły
miast upartym być osłem
radość dziecka powinien mieć w sobie.

































autor

magda*

Dodano: 2013-03-19 00:03:04
Ten wiersz przeczytano 2056 razy
Oddanych głosów: 19
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (19)

PanMiś PanMiś

Tak.Małe dzieci mały kłopot.Pozdrawiam

swicha swicha

Śpiewająco przepłynął. Jaka to melodia w wydaniu
pisanym. A radość z wiekiem zanika

MamaCóra MamaCóra

Śpiewająco się czyta, na piękna nutę napisany.
Pozdrawiam :)

kazap kazap

ciepły i refleksyjny

Irka Irka

O ile świat byłby piękniejszy, gdyby każdy dorosły
miał w duszy odrobinę dziecka.
Po umiejętności przepraszania poznaje się klasę
człowieka.
Lubię Twoje wiersze Magdo*

Oxyvia Oxyvia

Bardzo sympatyczny i prawdziwy wiersz. Pełen ciepła i
miłości rodzinnej.
Pamiętam, jak moja mała córeczka czasami coś tam
przeskrobała, a potem rysowała dla mnie osiołka z
łezkami w oczach i z napisem: "Przepraszam". Boże,
jakie to było rozczulające!... (A teraz ma 26 lat -
trudno uwierzyć!).

karmarg karmarg

piękny jak uśmiech dziecka radosny :-)
pozdrawiam

E_J E_J

Oj, piekny wiersz - od dzieci można wiele sie nauczyć.

Zosiak Zosiak

"Jakże trudno przeprosić"...i powiedzieć - dziękuję.

:)

Ładnie...

karat karat

Dzieckiem jest się ponoć całe życie, zmieniają się
tylko zabawki! Pozdrawiam!

krzemanka krzemanka

Ładny i mądry wiersz. Zamiast "rozlega się" czytam
sobie "wypełnia się" i zamiast "tylko ściany" "ściany
tylko". Miłego dnia.

Madison Madison

Zanuciłam. Ładnie. Pozdrawiam!

malania malania

Mądre słowa, wiersz tak płynny, że śpiewny:))

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »