Między byłam a jestem

To historia prawdziwa. Inaczej się widzi życie na tej planecie poznając za pomocą opowiadań czy filmów a inaczej się widzi, gdy się ogląda na własne oczy i dotyka ludzkiego cierpienia.

Byłam a jakby mnie nie było
Stanęłam na progu okrutnej nędzy
Zjednoczyłam się z udręką
Błogosławieństwo Boże
Czy przekleństwo – mówiłam do siebie
Szukając sensu życia swojego

Los rzucił mi niespodziewanie bilet
Turystyczny i otwarty do Afryki
Co za radość i szczęście – myślałam
Taka podróż jak w toto lotka wygrana
Może nie zdarzyć się więcej
Pojechałam….

Zobaczyłam tam świat piękna przyrody
Jak ze snów i marzeń – poczułam się
Jak w raju przez chwile - ale co to?
Nagła myśl przebiegła mi przez głowę
Posłuchaj ptaków w egzotycznych drzewach
Dlaczego one śpiewają pieśni smutne?

Wsłuchałam się w śpiew ptaków
Patrząc z ciekawości na ludzkie życie
Boże! Ile tu cierpienia i tęsknoty!
Jaki tu kontrast widzą oczy moje
Miedzy bogactwem a upodleniem
Miedzy rozkoszą a cierpieniem
Między światłem a ciemnością
Jakby na szali wagi ktoś kład ludzkie losy
I rozdawał między śmierć a życie

Twarz moja oblała się rumieńcem
Serce zabiło z trwogi jakbym przejrzała
Dopiero na oczy
Mam swój kąt, chleb i odzież którą noszę
Czego ja chcę od życia i czego szukam
Boże Drogi!

Byłam - to już tylko wspomnienie
Teraz jestem – odnalazłam Boga i siebie
Dziękuję dziś Bogu za światło w ciemności
I za to miejsce na ziemi Europy

To bardzo boi ale nasze cierpienia wydają są niczym w porównaniu z tamtymi,gdzie ludzie żyją bez światła i wody bo nawet wyschły korytarze rzeki.

autor

ESTERA60

Dodano: 2009-07-21 17:07:33

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie