Między mną a mną

między światłem a ciemnością zrozumienie
nie ogarnia wzruszeń kalkowanych
bezradnością
w garści ściskasz koniczynę
pogryzioną precyzyjnie przez wyrocznię

(skąd ma pewność że z jednego nie
wystrzeli więcej liści)

między stopą a podeszwą brak powietrza
wiara blednie od spójności ja i teraz
aplikuje antidotum z resztek śliny
uzbieranej w sennym teście

(cuda przecież się zdarzają nie zasłaniaj
więc policzka)

między światłem a ciemnością gruba kreska
przekonuje że jest dobrze
podwiązujesz uśmiech sznurkiem
nasączonym złotą rosą
zamyśleniu nie dodajesz animuszu

(skąd masz pewność że nie czeka
nikt na ciebie)

autor

Eloise

Dodano: 2009-05-27 06:54:52

Ten wiersz przeczytano 1039 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie