Miedzy Odrą a Bugiem
kraj ojczysty
ukochany
mój kraj biedny
kraj paznokci i pazurów
nieustannie ograbiany
kraj narodu szlachetnego
co bez muru
z własnej woli
do niewoli się zaprzedał
chociaż w ów czas z kolan powstał
za kark został przytrzymany
w pochyleniu chłopa z pługiem
ten miłością ziemi ojców nie wypuszcza
kraj narodu drugie tyle
pogrzebany w kwiecie wieku
smagłych jodeł
wierzb płaczących nad krzyżami
w którym jeno Bóg pozostał
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2020-02-28 19:11:45
Ten wiersz przeczytano 1482 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Pan Bodek dziękuję za miły komentarz.
Serdecznie pozdrawiam :)
Solidna tresc w bardzo dobrym wierszu.
Lacze pozdrowienia :)
Fatamorgana dziękuję za pochylenie się nad wierszem.
Pozdrawiam :)
Kawałek ojczystej historii w pigułce.
Pozdrawiam Janino :)
Arturro, Stella-Jagoda dziękuję za pochylenie się nad
wierszem.
Pozdrawiam :)
Bardzo bardzo na tak ;)
Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie
Niewesoła prawda, niestety.
Pozdrawiam:)
Loka, janusze.k dziękuję za odwiedziny.
Miłego dnia życzę :)
Smutny wiersz i bardzo prawdziwy.Pozdrawiam.
Mala.duza, Berenika57 dziękuję Paniom za refleksyjne
komentarze.
Pozdrawiam :)
+
Mgiełaka028, Gminny Poeta dziękuję za odwiedziny i
dobre słowo.
Miłego wieczoru życzę :)
ważne ważniejsze najważniejsze - te prawdy no cóż
.... ...tutaj pukają w serca zaglądają ...
Tessa50, Mirku pięknie dziękuję za miłe komentarze.
Dobrego czasu życzę :)
Obrazowo i dosadnie na duży plus:))