Między prawdą, a prawdą

pięknie i głęboko..pozdrawiam

Coś w tym jest... Szacuneczek.

bliski mi wiersz... jakbyśmy grały tą samą melodię

Przekaz i jego narzędzie - słowo pisane są w wierszu
nierozłączne.
Nie istnieje wiersz, który przekaże komunikat; emocje,
uczucia BEZ SŁÓW.
Im autor sprawniej posługuje się techniką, narzędziem
przekazu - tym trafniej uchwyci to, co chce uchwycić.

Panie Krzysztofie, skupmy się bardziej na przekazie,
nie na technice, zawsze piszę to co czuję ... to co
odczuwałam wtedy, w tej konkretnej sytuacji, o której
Pan raczej pojęcia nie ma. Pierwsza strofa jest jak
najbardziej adekwatna do tamtejszych przeżyć, z
biegiem czasu wydaje mi się być odrobinę
wyolbrzymiona, ale z dzisiejszej perspektywy wszystko,
co było dawniej, wygląda inaczej . Pozdrawiam

Pomaga egoizm, ten dobrze pojęty, zabija egocentryzm!
Pozdrawiam!

Pierwszy wers przywodzi na myśl maksymalnie złe
skojarzenia, nie opisujące wcale zwyczajności i
przeciętności, tego jing i jang które sugeruje autor
dalej,przy tym użyte środki stylistyczne są
nienaturalne.
Dalej jest lepiej.
Poddaję pod rozwagę zrezygnowanie z pierwszej strofy.
Druga i trzecia zawiera kwintesencję utworu.

Dobra, chłodna refleksja.

refleksyjnie, wyważone każde słowo...

Jestem człowiekiem,a wiadomo mamy swoje słabości.

W człowieku jest równowaga miedzy dobrem i złem.
Za dobry człowiek...to już przewaga:)
Serdeczności!

Tak się oceniasz? Dwie prawdy; jedną nazwałaś, a jaka
jest prawda w byciu człowiekiem? Rozumiem, że musi to
być jakaś przeciwwaga do tamtej, bo zawsze istniejemy
między przeciwnościami.
Wiersz zatrzymuje i zmusza do refleksji.
Pozdrawiam. (+)

Och!!! i ja się czasem tak czuję.Pozdrawiam majowo

Zimny lecz rozpalił me serce do białości ! Przepiękne
połączenie słów...

Świat jako chaos i jak się w nim odnaleźć ? Pozdrawiam