Między Twoje dłonie

Błogosławię strofy wysnute spod pióra
gdy pod nogi ścielesz upragnioną wenę.
Gdy obdarzasz cudem jakim jest natura
myśl jak anioł zstąpi dając ukojenie.

Pomiędzy Twe dłonie wiedzie mnie ta droga
gdzie nawet spojrzeniem nie ważę się zgrzeszyć.
I gdzie zimorodki jak klejnoty Boga
urokliwym skrzeniem mogą oczy cieszyć.

Zachód topi słońce w karminowej rzece.
Krzykiem nura żegna dzień zmęczony drogą
a ptaki powierza wieczoru opiece
gdy strudzone skrzydeł unieść już nie mogą.

Tchniesz mi Panie w piersi opary mokradeł,
Sypniesz w oczy złotem żółciutkich kaczeńców.
Podążam w zachwycie po stopy Twej śladzie
w głąb moczarów, ufnie po nici pajęczej.

Gdy ziemia się tuli do spragnionych dłoni
i każdy Twój oddech pachnie ciepłym majem,
gnę kolana Panie, by Ci się pokłonić
a każdy z mych wierszy, modlitwą się staje.

autor

Sarna33

Napisany: 2013-03-06 Dodano: 2013-03-06 14:13:21

Ten wiersz przeczytano 871 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie