Miękka poduszka

Opuszczę swą głowę delikatnie
Jak piórko powoli opadające z nieba
Ułożł ją na niebieskim obłoku,
Poduszce jakby z waty utkanej
Ostatni raz pomyślę o Tobie
Ostatni raz spojrzę Ci w oczy, królewskie...
Oczy w których nigdy nie widziałem wstydu,
Które tak skutecznie mnie omijały
Ostatni raz przypomnę sobie Twój zapach,
Zapach, którym zawsze chciałem oddychać
Który odrywal moją dusze od ciała
Unosil ją ponad polana, bylem wtedy niczym ptak, spełniony...
Jeszcze dam rozkosz swym uszom
Usłyszę Twój śpiew, jak syrenki na brzegu morza
Głos ponad świergot ptaków wspanialszy
Jedyne czego nie zdołam, to dotknąć Twej twarzy
Pwenie dlatego, że nigdy tego nie doznałem
Przecież nie jestem godzień....nie byłem..


Resztę wykonam gwałtownie
Szybko i mocno zamknę usta
Zacisnę powieki
Ślepo wymacam żelazny spust
I usłyszę już nie Twój śpiew, lecz stalowy zgrzyt
Nie tak piękny, ale rzeczywisty
I Twoja postać, pełna blasku opuści moja głowe
Razem z marzeniami, i wszystkimi myślami
Razem z ciemną krwią uleci przez mały otwór
Wyrzeźbiony przez ołowianą kulę
...razem z tą ciemna krwią zabarwi ów miękką poduszkę...

Nie dziękuję aniołom, ani nawet Bogu, lecz Tobie za to ponure natchnienie...

autor

Doc

Napisany: 2008-06-26 Dodano: 2008-06-26 21:57:21

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie