Mieszkanie poetki

W rozsypanych rymach nie znajdziesz porządku;
garść pożółkłych wspomnień, cień wiosennych marzeń,
listy przewiązane uczucia koronką,
zasuszony fiołek w starym kalendarzu.

Bałagan, bo wszystko musi być pod ręką, a poza tym są
ważniejsze sprawy na przykład rym.
Super klimat stworzyłaś.

:-) ależ to jest ładny wiersz, przeczytałam z
przyjemnością :-)

dobry ciekawy wiersz z klimatem

Irko, przenisłam się do tego mnieszkania dzięki Tobie.

Tylko ten popiół... Zdałoby się rzucić... I myślę tu
również o sobie ;(
Pozdrawiam

Irko! Wprowadziłaś do mieszkania poetki...może
Szymborskiej... może do siebie...bardzo subtelnie i
dyskretnie...po prostu: pięknie!
Poetko! Pozdrawiam Ciebie serdecznie:)

a nadzieja ciągle w zielonym kolorze - może tak ?
:)))

fajny klimat..milego dnia

fajny wiersz-pozdrawiam serdecznie

Uśpiony wiersz można obudzić,
jednym klikiem wysłać do ludzi,
a nad ranem senna dziewczyna
daje nań głos i dalej kima:)

Zaczytałam się...Ładnie oddany klimat tworzenia
poezji.
Pozdrawiam:)

Pieknie, moglabym czytac i czytac...i czytac:)
Pozdrawiam serdecznie.

Twój wiersz jest bardzo obrazowy i zdradza nam jak
mieszka poetka mhmmmm i nie dziwi nic, ponieważ każdy
wie jak to jest;)
Ja nie piszę wierszy nocami tylko w dzień mhmmmmm
czasami wena mnie złapie lub nie?

Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem:)

Też tak mam :)))) Artystyczny nieład.
Ciekawy wiersz i taki prawdziwy.:)+

Igus - poczekam cierpliwie, dziękuję bardzo za
poświęcony czas :)