Migotko
Jak Cię opisać -
Agesandrosie, coś w cieniu kolosa
Marzył o stworzeniu własnego dzieła
I żeś je w marmurze paryjskim ciosał
Raczej marzeniem niż żelaza dłutem
Czyś ją nazywał w myślach –
Galatea!
Odkrywając nadzieję i smutek…
Tego nie wiem… a możeś się
przekonał
Tak jak ja patrząc na jej śliczne ręce
Że panią o tak przecudownych dłoniach
Sam bóg jedynie jest zdolny stworzyć
I w niemożności spełnienia, w męce,
Musiałeś swoje dłuta odłożyć…
Ja nie mam danych ci talentów greku
Ani ufnego serca Pigmaliona
Wiem tylko tyle, że miłość w człowieku
Zdolna i kamień, i czas pokonać…
Komentarze (10)
Piekny patetyczny wiersz, nawiazujący do starych
tradycji gdzies z pogranicza starozytności.Puenta
wyjasnia wszystko- miłość to siła i już...
Czytałam z przyjemnością. Ciekawe porównania, epitety,
niedzisiejsze słownictwo. :)
wiersz pięknie mówi o miłości...bardzo ładny, świetnie
napisany...miłośc w człowieku zdolna i kamień i czas
pokonać...
ciekawie opisałeś panią o pięknych dłoniach czuć w
wierszu mgiełkę miłości...
poezja miłosna z górnej półki - puenta ponadczasowa -
pięknie.
Podkreslasz wartosc swojego przekazu o potedze milosci
poprzez porownanie do mitycznego posagu ...i chociaz
zdolnosci takowych nie posiadasz by posag w zywa
postac zamienic , ale znajomosc pojecia milosc nie
jest Ci napewno obca.
hmm...podpisuje się pod puentą...wiersz niebanalny
,podoba mi się
Prawdziwy wiersz o miłości. Forma, treść , środki
wyrazu zachwycają.
Jestem zachwycona piórem bo uwielbia wersem kobietę
jak dawniej w starych czasach rycerze białogłowy
szanowali Piękna Poezja Piękny język Na tak!
Piękny wiersz. Bardzo mi się podoba.+