Mijając się...
Stoimy w różnych przedsionkach,
oglądamy różne witraże,
wiozą nas różne pociągi
w różne krainy marzeń.
Twój czas jest śnieżną lilią,
mój- przez połowę drogi się już
przetoczył,
dobrze, że mogliśmy się chociaż minąć,
w przelocie spojrzeć sobie w oczy.
Taki widać był wyrok wydany,
takie widać zrządzenie losu,
że mijając się -trwamy,
a trwamy-mijając się w przestrzeniach
kosmosu.
Jesteśmy roztargnionymi marzycielami,
każde na swojej chmurze,
daj Boże, byśmy mijając się, trwali,
trwali jak najdłużej.
autor
slawerock
Dodano: 2008-09-02 17:44:53
Ten wiersz przeczytano 498 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ruszal wlasnie moj pociag kiedy za szyba zobaczylam te
oczy... do dzis pamietam ich barwe i "krzyk"( to bylo
12 lat temu:))...dlatego ten wiersz ma w sobie cos
pieknego:)
Czasami trzeba się kilka razy minąć aby się zderzyć:)
Bardzo ładny wiersz.
różni ,ale coś ich łączy ,może ten pociąg zatrzyma
się na wspólnej stacji ,piękny wiersz
Dobry wiersz, ciekawy, składny, oddający w słowach
wszystko co oddawać powinien.
Forma czysta, czyta się przyjemnie- super
Chociaż tylko się mijamy, to jednak chcemy, żeby te
chwile trwały... Niezwykłe... To bardzo ładny wiersz,
rymowany na pewno, ale ze względu na różną ilość sylab
w wersach także nieregularny.