Mikro miłość
Mikro miłość
Kiedyś wchłonę ciemność świata
I ukoronuje Cię słońcem
Zerwę bukiet znaleziony pod głazem
A zapach jego wetrę w twoje włosy
Będę czynił niemożliwe
Gdy zestarzeje się żółw
Sowa pozapomina wzory
Runie ostatnie mrowisko
Ja pokaże Ci młodość w mych oczach
Bo w nich miłość widoczna jest prawdą
I napisze Ci wiersz
I zakończę go po za kartką
Tam gdzie miłość ludzi nie zmienia
A lata cofają się od istnienia świata
autor
Paweł
Dodano: 2005-05-21 11:42:19
Ten wiersz przeczytano 537 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.