Mikroopowiadania - nano
Proza. Nie ma związku między poszczególnymi opowiadaniami, każde jest efektem obserwacji otoczenia i nie ma nic wspólnego z autorką, no może ostatnie ;)
Zaślepienie
************
Słoneczny poranek, prosta droga.
Radosny promień wpadł przez okno.
Blask i ciemność.
A przecież tak kochała słońce.
Zdziwienie
**********
Czułymi słówkami stworzył iluzję.
Uwierzyła.
Zrozumiała prawdę, gdy policzek zakwitł
pąsową różą.
Miłość
******
Powiedział - kocham.
Odpowiedziała - tak!
Po półwieczu wciąż siadają na ławce w
parku, zapatrzeni w tym samym kierunku.
autor
fatamorgana7
Dodano: 2020-08-17 11:39:34
Ten wiersz przeczytano 1281 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
pięknie
pozdrawiam z uśmiechem
...piękna ta miłość...pozdrawiam
Z wielkim zainteresowaniem i uznaniem przeczytałam
i... jestem zachwycona.
Bardzo ciekawy pomysł. Pięknie. Pozdrawiam :)
Dziękuję Maćku. Pozdrawiam :)
bardzo oryginalna forma zapisu
Panowie, Tomaszu i Tadeuszu, pozdrawiam i dziękuję za
miłe słowa :)
Jakże bliska memu sercu jest ostatnia kwestia Twojego
trójwiersza.
Życzę Ci wielu, wielu szczęśliwych dni Małgosiu.
Nie znalem Ciebie w tym stroju, slicznie Ci mini:)
Twoje oczy - miło mi.
Pozdrawiam :)
I ostatnia najpiękniejsza:)
Pozdrawiam:)
Re. Sławomir.Sad
A jak nazwałbyś Sławku stan dziewczyny, która
uwierzyła w czułe słówka, pokochała i nagle stała się
obiektem przemocy? W pierwszej chwili to wg mnie jest
zdziwienie, że dała się tak łatwo oszukać...
Pozdrawiam :)
Pozdrawiam serdecznie wszystkich, którzy odnieśli się
do moich mikrusów.
M.N.. Tsmat, Iris, Sławku, Najko, Skoruso - miłego
dnia :)
...czasem jestem świadkiem takiej
miłości....pozdrawiam.
...i ta miłość jest najcudowniejsza.Pozdrawiam
Małgosiu.