Milczenie

oj tak
tak wiele słów ....
a milczenie to wypełnienie

jak pięknie i delikatnie
masz to coś

Bardzo ciekawie napisany wiersz o tym,iż czasem nie
jesteśmy w stanie słów z siebie wydobyć,bojąc się,że
mogą jak linia wysokiego napięcia porazić.Tak to
odczytuję...
Bardzo dobre,nie banalne obrazowanie.
Pozdrawiam:)

Zatrzymałam się nad tekstem, zadumałam. Z
przyjemnością zresztą. Pozdrawiam-:)

Rzadko komentuję ale ten wiersz muszę. Tak czasem
jest, że człowiek chce coś powiedzieć, coś sobie
układa a potem, gdy już zacznie mówić... to słowa, jak
te jaskółki, czmychają z linii wysokiego napięcia.
Kapitalne porównanie. Nie bardzo rozumiem, co z tymi
światłowodami ale jutro będzie na obiedzie syn, a
światłowody ma w dyplomie Politechniki Gliwickiej, to
mi wytłumaczy. To oczywiście żart a wiersz naprawdę
świetny. Znów muszę kogoś dodać do pliku
tychwartoczytac.doc.

Ciekawe skojarzenia :)

Biorę sobie do serca wszystkie sugestie. Bardzo
dziękuję.

Ładnie przedstawiony strach przed wypowiedzeniem
niewypowiedzianych. Pozdrawiam:-)

Trzeba mówić, choć słowa często odfruwają jak
płochliwe ptaki.
Przyjdzie jednak czas, kiedy sfruną na Twoje drzewo i
dadzą ten jedyny, niepowtarzalny koncert.
Trzymaj się Asa.
Miłego dnia

obraz malowany sugestywnie, metafory obrazowe, ale
przekaz słowny trzeba jeszcze dopracować

przypilnuję Cię; operujesz ładnymi obrazami,
prowadzisz kamerę pewną ręką, a wiersz przypomina
bełkot pijanego, który stara się komentować Twój
film...
pomiędzy tym, co widzisz a tym co piszesz istnieje
przepaść;
trzeba nad nią zbudować most;
pozdrawiam:)

Klatka strachu, to Twoje serce. Uwolnij się. Dobranoc

zmusza do refleksji pozdrawiam